KÜÇÜK HAYAT HİKAYESİ
Tarix: 22-10-2016 | Saat: 12:24
Bölmə:Seçilənlər | çapa göndər
Bazen uzaklarda Bazen yanında.Ne kadar uzak olsa bile hep kalbinin yanı başında.Hep özlersin özler Karıştırırsın eski hatıraları hatıralarda kavuºursun özlediğin o yıllara ancaq ayrıldığın zaman hatıralar eşiyinden kendini bulamazsın o hatıraların geleceğinde.Hep özlersin varır gider çıkarsın o memleketin en yüksek tepesine izlersin hasretle Her karışını.izledikçe hayeller götürür çocukluğuna.Tepeden izlersin o toprakları çoçukluğunu görürsün hep neşeli hep sevincli belki fakir belki hiç bir şeyi anlamıyordu ama hep gülerdi senden daha neşeli senden daha yürekli.Çünki göz açdığı topraklarda yaşar memleket hasreti nedir bilmezdi.Sense hep hasretle yaşar dönmek istersin o topraklara çünki sen ona oda sana aiddir.Ancaq dönemezsin Dönmek istersin ama dönmeye yer bulamazsın.İnsanları değişti o memleketin.Birlikte cocuklugunu gecirdigin o arkadaslar artık seni tanımaz oldu.Kanından olan akrabalar yüzüne bakmaz oldu.çünki zaman unutdurdu her şeyi Silmiş seni
atmışlar bir köşeye bırakmışlar yalnızlığın hasret dolu günlerine.Bu bahtımı ben yazmadım.Bu kaderi ben kurmadım.Ancaq bütün bunları ben yaşadım.Hep başqalarının cizdiyi senaryolarda başqalarının çevirdiyi oyunlarda ben sadece oyuncu oldum.Hakkım yoktu kendi isteklerimle yaşamaya benim hayatım hiç umursanmadı kendi istek ve düşüncelerince yaşadılar ve ben sadece bu oyunun o isteklerin kurbanı oldum.İstemediyim bir hayatı yaşamaya mecbur kaldım.İstesemde dönemem o memlekete çünki unutuldum ve hatda unutulmakla kalmadım zaman öyle rol oynadı ki ben bile unutdum.Unutmadığım tek şey hatıralar Atamadığım tek şey memleketin hasreti oldu ve zaman geçdi bu hasret kalbimde Büyük vatan sevgisine dönüşdü.Bulamazken yanımda yakınlardan bir kimseyi Hep başqaları uzatdı ihtiyacım olurken yardıma kendi ellerini.Bazıları tanıdıktı bazılarıysa hiç tanımadan yardım etmeye can atdılar uzak bildiğim kimseler.Ve zaman geçti
tüm bunları hatırladıkca millet sevgisi yarandı kalbimde nedense dışarıdan izlediğim zamanlarda bile milletin bir-birine yardım etdiyini hatda tanımadıkları insanların yardımına hiç bir karşılık beklemeden koşduğunu gördüm sadece.Yaşadığım bu hayat tarzı benim kalbimi vatan ve millet sevgisiyle doldurdu.
-Artık bütün bunlardan sonra sahip olduğum tek şey bütün bunları bana yaşatanlara nefretdi.Her şeyimi kayb etdim memleketle beraber
.Artık yaşamışım ölmüşüm ne fark eder.Zaten hep kayb etdim.çünki alışmışım güçlülerle savaşmaya.Zayıflarla işim olmaz.Çünki savaşdığım güçlülerin karşısında hep zayıf olan ben oldum ve anladım ki Zayıfların kayb etmekde tek sebebi kaderlerinin kendi elinde olmamasıdır.başqaları için ve ya başqalarının kurallarıyla yaşamış olmalardır.Sen başqaları için yaşarsın ancaq onlar sadece kendileri için yaşar ne sana çekdirdiklerini düşünür ya da onlar için çekdiklerini.
-Ancaq bütün bunlar hiç kimseyi umursamamayı.Yalnız kendin
için yaşamayı.Kendi isteklerini hiç isteklerine feda etmemeyi.Geliceği
zamanı bilmediğin ölümün gözüne dik bakmayı.Maksatlarına ulaşa bilmek için ölmeyi ve öldürmeyi göze almayı.Çıktığın yoldan dönmemeyi.Öğretdi bana.insanların iç yüzünü gösterdi hayat.Sen parayı-pulu onlar için ister yalnızca onlar için çalışırsın.ancaq onlar seni yalnızca paran için ister.Hayat gösterdi ki mazlum olursan ezilirsin. Hakkın ve maksatın için çalışırsan belki ölürsün ama en azından kayb etdim diyerek bir üzüntü geçirmezsin.Hayatda fırsat bulduğun her şeyi öğreneceksin lakin bir işin uzmanı olmaya bakacaksın ve o işi hiç kimseye öğretmeyeceksin çünki onunla değerini kayb edersin.Senin uzmanı olduğun tek şey o ve seni arayanlar da onun için ararlar aslında.Zira başqalarına öğretirsen sana ihtiyac kalmaz ki bununlada özelliğini kayb edersin.
-Ölümü zaten ne zaman tatacağımızı bilmediğimiz için korkmaya deymez
RƏSULLU CƏLAL
Məlumatlanmaq üçün Facebook səhifəmizi
Digər xəbərlər
Tarix: 22-10-2016 | Saat: 12:24
Bölmə:Seçilənlər | çapa göndər
Bazen uzaklarda Bazen yanında.Ne kadar uzak olsa bile hep kalbinin yanı başında.Hep özlersin özler Karıştırırsın eski hatıraları hatıralarda kavuºursun özlediğin o yıllara ancaq ayrıldığın zaman hatıralar eşiyinden kendini bulamazsın o hatıraların geleceğinde.Hep özlersin varır gider çıkarsın o memleketin en yüksek tepesine izlersin hasretle Her karışını.izledikçe hayeller götürür çocukluğuna.Tepeden izlersin o toprakları çoçukluğunu görürsün hep neşeli hep sevincli belki fakir belki hiç bir şeyi anlamıyordu ama hep gülerdi senden daha neşeli senden daha yürekli.Çünki göz açdığı topraklarda yaşar memleket hasreti nedir bilmezdi.Sense hep hasretle yaşar dönmek istersin o topraklara çünki sen ona oda sana aiddir.Ancaq dönemezsin Dönmek istersin ama dönmeye yer bulamazsın.İnsanları değişti o memleketin.Birlikte cocuklugunu gecirdigin o arkadaslar artık seni tanımaz oldu.Kanından olan akrabalar yüzüne bakmaz oldu.çünki zaman unutdurdu her şeyi Silmiş seni
atmışlar bir köşeye bırakmışlar yalnızlığın hasret dolu günlerine.Bu bahtımı ben yazmadım.Bu kaderi ben kurmadım.Ancaq bütün bunları ben yaşadım.Hep başqalarının cizdiyi senaryolarda başqalarının çevirdiyi oyunlarda ben sadece oyuncu oldum.Hakkım yoktu kendi isteklerimle yaşamaya benim hayatım hiç umursanmadı kendi istek ve düşüncelerince yaşadılar ve ben sadece bu oyunun o isteklerin kurbanı oldum.İstemediyim bir hayatı yaşamaya mecbur kaldım.İstesemde dönemem o memlekete çünki unutuldum ve hatda unutulmakla kalmadım zaman öyle rol oynadı ki ben bile unutdum.Unutmadığım tek şey hatıralar Atamadığım tek şey memleketin hasreti oldu ve zaman geçdi bu hasret kalbimde Büyük vatan sevgisine dönüşdü.Bulamazken yanımda yakınlardan bir kimseyi Hep başqaları uzatdı ihtiyacım olurken yardıma kendi ellerini.Bazıları tanıdıktı bazılarıysa hiç tanımadan yardım etmeye can atdılar uzak bildiğim kimseler.Ve zaman geçti
tüm bunları hatırladıkca millet sevgisi yarandı kalbimde nedense dışarıdan izlediğim zamanlarda bile milletin bir-birine yardım etdiyini hatda tanımadıkları insanların yardımına hiç bir karşılık beklemeden koşduğunu gördüm sadece.Yaşadığım bu hayat tarzı benim kalbimi vatan ve millet sevgisiyle doldurdu.
-Artık bütün bunlardan sonra sahip olduğum tek şey bütün bunları bana yaşatanlara nefretdi.Her şeyimi kayb etdim memleketle beraber
.Artık yaşamışım ölmüşüm ne fark eder.Zaten hep kayb etdim.çünki alışmışım güçlülerle savaşmaya.Zayıflarla işim olmaz.Çünki savaşdığım güçlülerin karşısında hep zayıf olan ben oldum ve anladım ki Zayıfların kayb etmekde tek sebebi kaderlerinin kendi elinde olmamasıdır.başqaları için ve ya başqalarının kurallarıyla yaşamış olmalardır.Sen başqaları için yaşarsın ancaq onlar sadece kendileri için yaşar ne sana çekdirdiklerini düşünür ya da onlar için çekdiklerini.
-Ancaq bütün bunlar hiç kimseyi umursamamayı.Yalnız kendin
için yaşamayı.Kendi isteklerini hiç isteklerine feda etmemeyi.Geliceği
zamanı bilmediğin ölümün gözüne dik bakmayı.Maksatlarına ulaşa bilmek için ölmeyi ve öldürmeyi göze almayı.Çıktığın yoldan dönmemeyi.Öğretdi bana.insanların iç yüzünü gösterdi hayat.Sen parayı-pulu onlar için ister yalnızca onlar için çalışırsın.ancaq onlar seni yalnızca paran için ister.Hayat gösterdi ki mazlum olursan ezilirsin. Hakkın ve maksatın için çalışırsan belki ölürsün ama en azından kayb etdim diyerek bir üzüntü geçirmezsin.Hayatda fırsat bulduğun her şeyi öğreneceksin lakin bir işin uzmanı olmaya bakacaksın ve o işi hiç kimseye öğretmeyeceksin çünki onunla değerini kayb edersin.Senin uzmanı olduğun tek şey o ve seni arayanlar da onun için ararlar aslında.Zira başqalarına öğretirsen sana ihtiyac kalmaz ki bununlada özelliğini kayb edersin.
-Ölümü zaten ne zaman tatacağımızı bilmediğimiz için korkmaya deymez
RƏSULLU CƏLAL
Məlumatlanmaq üçün Facebook səhifəmizi
Xəbəri paylaş
Digər xəbərlər
26-12-2024
