`Erməni qonşum dedi ki, Qarabağı alsaydılar, canımız qurtarardı` - Xalq artisti
Tarix: 24-02-2017 | Saat: 11:07
Bölmə:Gündəm / Seçilənlər | çapa göndər
"Teatrı tərk etməsəydim, məni də öldürəcəkdilər"
Keçmiş SSRİ hakimiyyəti və erməni xüsusi xidmət orqanlarının Sumqayıt şəhərində törətdiyi hadisələrin bu il 29 ili tamam olur. 1988-ci ilin fevralın 27-dən 28-nə keçən gecə Sumqayıt şəhərində törədilmiş iğtişaşlarda 32 nəfər ölüb.
Azərbayacan dilini yaxşı bilən ermənilər tərəfindən törədilən iğtişaşa “Paşa” ləqəbli Qriqoryan Eduard Robertoviç adlı erməni başçılıq edib. Hadisələr zamanı Sumqayıtda yaşayıb separatçıların yaratdıqları “Qarabağ” və “Krunk” təşkilatlarına pul köçürməyən ermənilərin qətlə yetirilməsində onun çox böyük rolu olub. Eduard Qriqoryan ətraflı təlimatlandırılıbmış. Məlum olub ki, ona Sumqayıtda yaşayan həmin ermənilərin dəqiq siyahısı və ev ünvanları verilib.
E.Qriqoryan 5 ermənini şəxsən özü öldürüb, 8 erməni qadınını isə zorlayıb. Onun bir dəstə rəhbəri kimi törədilmiş bütün cinayətlərdə əlinin olduğu ittiham aktları ilə sübuta yetirilib.
Sumqayıt hadisələrinin canlı şahidi olan Xalq artisti, tanınmış aktyor Valeh Kərimov 29 il öncə baş verən hadisələrlə bağlı AzVision.az-a maraqlı faktlar açıqlayıb.
-Heç vaxt ağlımıza gətirməzdik ki, Sumqayıtda belə təlatümlər, iğtişaşlar olacaq. Sumqayıtda dinc, sakit həyat sürürdük. Fevralın 27-dən 28-nə keçən gecə Sumqayıt Dövlət Musiqili Dram Teatrında tamaşa oynayırdıq. Birdən işıqlar söndü. Nə qədər gözləsək də işıq yanmadı. Biz aktyorlar da məcbur olub evə getdik. Çölə çıxanda gödük ki, tralebusları saxlayıb erməni sürücüləri döyürlər. Ermənilərin işlədikləri bərbərxanaları, ayaqqabı mağazalarını dağıdırlar. Biz azərbayacanlılar başa düşə bilmirdik ki, nə baş verir.
Sonradan aydın oldu ki, hadisələri ermənilər özləri törədiblər. Onlar “Qarabağ” və “Krunk” təşkilatlarına pul köçürməyən erməniləri bu yolla cəzalandırırmışlar. Bu da onların planlarından biri imiş. Həmin ermənilər Azərbayacan dilində danışırdılar deyə, həmin hadisələrin guya bizimkilər tərəfindən edildiyini, qanlı olayı üstümüzə yıxmaq istəyirdilər. O günə kimi ermənilərə “Sumqayıtda gözün üstündə qaşın var” deyən olmamışdı. Yüngül, səmərəli peşələr ermənilərin əllərində idi. Yağ-bal içində yaşayırdılar. Həmin gecə erməniləri Sumqayıt şəhər komitəsi maşınlarla götürüb bizim teatrın binasına yığdı. Orada təxminən iki minə yaxın erməni ailəsi var idi.
Mən şəhərin mərkəzindən bir az aralıda yaşayırdım. Qonşuluğumda erməni ailələri var idi. Onlara qarşı heç vaxt pis münasibət göstərməmişdik. Azərbayacanlılar onlarla ailəvi dostluq edirdi. Ermənilərin uşaqları bizə, bizimkilər də onlara gedib gəlirdilər. Məktəbdə bir yerdə oxuyurdular. Çətin günlərdə bir-birimizə dayaq olurduq.
Qonşuluğumdakı erməni ailəsinə baş çəkməyə getdim. Fikirləşdim ki, çölə çıxa bilmirlər, yəqin nəyəsə ehtiyacları var, ərzaq alım. İçəri girdim, dedilər ki, ailə başçısı evə gəlib çıxmayıb. Ondan xəbərləri yoxdur. Onların yaşlı nənələri var idi. Oturub onunla mehriban-mehriban söhbət etdim. Qoca ermən mənə dedi ki, “Qarabağı alsaydılar, canımız qurtrardı”. Bu sözlə elə bil məni ildırım vurdu. Ayıldım ki, sən demə, bunlar elə ömrü boyu buna hazırlaşırmışlar.
-Yəqin ki, siz də Sumqayıt hadisələrinin baş verəcəyini gözləmirdiniz?
-Ermənilər bizim üzümüzə gülüb, arxamızda işlər çevirirdilər. Onlar bizdən xəbərsiz, öz çirkin işlərini görürmüşlər. Bizim bundan xəbərimiz olmayıb. Ermənilər ilan kimi sivrilib içimizə girib, bizi sancmağı planlaşdırıblar. Mənim erməni ailəsinə yazığım gəlirdi, onlar isə Qarabağı işğal etmək haqda düşünürmüşlər.
Erməni qadının o sözdən sonra onların evlərini tərk etdik. Onlarla birdəfəlik əlaqəni kəsdim. Bildim ki, bunlarla dostluq eləmək olmaz. Onda ayıldım ki, bunlarda nə qədər kin, küdurət var. Bizim şəhərimzidə, evimizdə yaşaya –yaşaya, bizi öldürmək istəyirdilər.
3 gün ermənilər teatrımızın binasında qaldılar. Direktor məni çağırıb dedi ki, “binada çox da qalma, içəri erməni ilə doludur. Səni öldürərlər, xəbərimiz də olmaz”.
Sonra Moskvadan istintaq qrupu gəldi, hamımızı şahid kimi dindirdilər. Soruşurdular ki, “kimləri görmüsünüz, o hadisələrə rəvac verən, qızışdıran kimlər idi?”.
Təbii ki, Sumqayıt hadisələrini Azərbayacan dilini bilən ermənilər törətmişdilər. Teatda bizimlə 5-6 erməni işləyirdi. Onlar bizdən yüksək maaş alırdılar, yaxşı şəraitdə yaşayırdılar. Ümumiyyətlə, istər Sumqayıtda, istər Bakıda, istərsə də Gəncədə ermənilər şəhərin mərkəzində yaşayırdılar, ən pullu işlərdə onlar işləyirdilər.
-Son vaxtlar bir çox erməni ailələri yenidən Azərbaycana qayıtmaq istədiklərini deyirlər. Sizin buna münasibətiniz necədir?
-Ermənilər hər dəfə Bakıya gəlmək istədiklərini deyirlər. Əlbəttə, gəlmək istəyəcəklər. Çünki, burada gördüklərini, yaşadıqları rahat şəraiti Ermənistanda tapmayıblar.
Unutmamalıyıq ki, onlar bizim düşmənlərimizdir. Azərbayacanlılara qarşı qanlı cinayətlər törədiblər. Xocalı faciəsini, yüzlərlə günahsız insan ölümünü unuda bilmərik. Gənc nəsillər də bilməlidirlər ki, ermənilərdən bizə dost olmaz. Onlara dost deyib qapılarımızı açdıq, onlarsa başımıza min oyun açdılar. Qoy, bu bizim xalqımıza dərs olsun, bəsdir, ürəyi yumşaq, kinsiz olduq. Ermənilər ilan kimidirlər. Onların ağına da, qarasına da lənət olsun.
AİA.az
Məlumatlanmaq üçün Facebook səhifəmizi
Digər xəbərlər
Tarix: 24-02-2017 | Saat: 11:07
Bölmə:Gündəm / Seçilənlər | çapa göndər
"Teatrı tərk etməsəydim, məni də öldürəcəkdilər"
Keçmiş SSRİ hakimiyyəti və erməni xüsusi xidmət orqanlarının Sumqayıt şəhərində törətdiyi hadisələrin bu il 29 ili tamam olur. 1988-ci ilin fevralın 27-dən 28-nə keçən gecə Sumqayıt şəhərində törədilmiş iğtişaşlarda 32 nəfər ölüb.
Azərbayacan dilini yaxşı bilən ermənilər tərəfindən törədilən iğtişaşa “Paşa” ləqəbli Qriqoryan Eduard Robertoviç adlı erməni başçılıq edib. Hadisələr zamanı Sumqayıtda yaşayıb separatçıların yaratdıqları “Qarabağ” və “Krunk” təşkilatlarına pul köçürməyən ermənilərin qətlə yetirilməsində onun çox böyük rolu olub. Eduard Qriqoryan ətraflı təlimatlandırılıbmış. Məlum olub ki, ona Sumqayıtda yaşayan həmin ermənilərin dəqiq siyahısı və ev ünvanları verilib.
E.Qriqoryan 5 ermənini şəxsən özü öldürüb, 8 erməni qadınını isə zorlayıb. Onun bir dəstə rəhbəri kimi törədilmiş bütün cinayətlərdə əlinin olduğu ittiham aktları ilə sübuta yetirilib.
Sumqayıt hadisələrinin canlı şahidi olan Xalq artisti, tanınmış aktyor Valeh Kərimov 29 il öncə baş verən hadisələrlə bağlı AzVision.az-a maraqlı faktlar açıqlayıb.
-Heç vaxt ağlımıza gətirməzdik ki, Sumqayıtda belə təlatümlər, iğtişaşlar olacaq. Sumqayıtda dinc, sakit həyat sürürdük. Fevralın 27-dən 28-nə keçən gecə Sumqayıt Dövlət Musiqili Dram Teatrında tamaşa oynayırdıq. Birdən işıqlar söndü. Nə qədər gözləsək də işıq yanmadı. Biz aktyorlar da məcbur olub evə getdik. Çölə çıxanda gödük ki, tralebusları saxlayıb erməni sürücüləri döyürlər. Ermənilərin işlədikləri bərbərxanaları, ayaqqabı mağazalarını dağıdırlar. Biz azərbayacanlılar başa düşə bilmirdik ki, nə baş verir.
Sonradan aydın oldu ki, hadisələri ermənilər özləri törədiblər. Onlar “Qarabağ” və “Krunk” təşkilatlarına pul köçürməyən erməniləri bu yolla cəzalandırırmışlar. Bu da onların planlarından biri imiş. Həmin ermənilər Azərbayacan dilində danışırdılar deyə, həmin hadisələrin guya bizimkilər tərəfindən edildiyini, qanlı olayı üstümüzə yıxmaq istəyirdilər. O günə kimi ermənilərə “Sumqayıtda gözün üstündə qaşın var” deyən olmamışdı. Yüngül, səmərəli peşələr ermənilərin əllərində idi. Yağ-bal içində yaşayırdılar. Həmin gecə erməniləri Sumqayıt şəhər komitəsi maşınlarla götürüb bizim teatrın binasına yığdı. Orada təxminən iki minə yaxın erməni ailəsi var idi.
Mən şəhərin mərkəzindən bir az aralıda yaşayırdım. Qonşuluğumda erməni ailələri var idi. Onlara qarşı heç vaxt pis münasibət göstərməmişdik. Azərbayacanlılar onlarla ailəvi dostluq edirdi. Ermənilərin uşaqları bizə, bizimkilər də onlara gedib gəlirdilər. Məktəbdə bir yerdə oxuyurdular. Çətin günlərdə bir-birimizə dayaq olurduq.
Qonşuluğumdakı erməni ailəsinə baş çəkməyə getdim. Fikirləşdim ki, çölə çıxa bilmirlər, yəqin nəyəsə ehtiyacları var, ərzaq alım. İçəri girdim, dedilər ki, ailə başçısı evə gəlib çıxmayıb. Ondan xəbərləri yoxdur. Onların yaşlı nənələri var idi. Oturub onunla mehriban-mehriban söhbət etdim. Qoca ermən mənə dedi ki, “Qarabağı alsaydılar, canımız qurtrardı”. Bu sözlə elə bil məni ildırım vurdu. Ayıldım ki, sən demə, bunlar elə ömrü boyu buna hazırlaşırmışlar.
-Yəqin ki, siz də Sumqayıt hadisələrinin baş verəcəyini gözləmirdiniz?
-Ermənilər bizim üzümüzə gülüb, arxamızda işlər çevirirdilər. Onlar bizdən xəbərsiz, öz çirkin işlərini görürmüşlər. Bizim bundan xəbərimiz olmayıb. Ermənilər ilan kimi sivrilib içimizə girib, bizi sancmağı planlaşdırıblar. Mənim erməni ailəsinə yazığım gəlirdi, onlar isə Qarabağı işğal etmək haqda düşünürmüşlər.
Erməni qadının o sözdən sonra onların evlərini tərk etdik. Onlarla birdəfəlik əlaqəni kəsdim. Bildim ki, bunlarla dostluq eləmək olmaz. Onda ayıldım ki, bunlarda nə qədər kin, küdurət var. Bizim şəhərimzidə, evimizdə yaşaya –yaşaya, bizi öldürmək istəyirdilər.
3 gün ermənilər teatrımızın binasında qaldılar. Direktor məni çağırıb dedi ki, “binada çox da qalma, içəri erməni ilə doludur. Səni öldürərlər, xəbərimiz də olmaz”.
Sonra Moskvadan istintaq qrupu gəldi, hamımızı şahid kimi dindirdilər. Soruşurdular ki, “kimləri görmüsünüz, o hadisələrə rəvac verən, qızışdıran kimlər idi?”.
Təbii ki, Sumqayıt hadisələrini Azərbayacan dilini bilən ermənilər törətmişdilər. Teatda bizimlə 5-6 erməni işləyirdi. Onlar bizdən yüksək maaş alırdılar, yaxşı şəraitdə yaşayırdılar. Ümumiyyətlə, istər Sumqayıtda, istər Bakıda, istərsə də Gəncədə ermənilər şəhərin mərkəzində yaşayırdılar, ən pullu işlərdə onlar işləyirdilər.
-Son vaxtlar bir çox erməni ailələri yenidən Azərbaycana qayıtmaq istədiklərini deyirlər. Sizin buna münasibətiniz necədir?
-Ermənilər hər dəfə Bakıya gəlmək istədiklərini deyirlər. Əlbəttə, gəlmək istəyəcəklər. Çünki, burada gördüklərini, yaşadıqları rahat şəraiti Ermənistanda tapmayıblar.
Unutmamalıyıq ki, onlar bizim düşmənlərimizdir. Azərbayacanlılara qarşı qanlı cinayətlər törədiblər. Xocalı faciəsini, yüzlərlə günahsız insan ölümünü unuda bilmərik. Gənc nəsillər də bilməlidirlər ki, ermənilərdən bizə dost olmaz. Onlara dost deyib qapılarımızı açdıq, onlarsa başımıza min oyun açdılar. Qoy, bu bizim xalqımıza dərs olsun, bəsdir, ürəyi yumşaq, kinsiz olduq. Ermənilər ilan kimidirlər. Onların ağına da, qarasına da lənət olsun.
AİA.az
Məlumatlanmaq üçün Facebook səhifəmizi
Xəbəri paylaş
Digər xəbərlər
